"จังหวัดนครปฐม ทิศเหนือ - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๑ ทางเกวียนสามแยกบ้านลำพยาตัดตรงไปทางตวันออกถึงหลักหมายเลข ๒ ถนนยิงเป้า หลักหมายเลข ๓ ถนนบางแขม แลต่อไปถึงหลักหมายเลข ๔ ทางเกวียนสามแยกมุมรั้วสวนนันทอุทยานทางตวันออกเฉียงเหนือตำบลห้วยจรเข้ ทิศตวันออก - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๔ ทางเกวียนสามแยกมุมรั้วสวนนันทอุทยานทางตวันออกเฉียงเหนือไปตามทางเกวียนถึงหลักหมายเลข ๔ สามแยกปากคลองบางเตยตำบลห้วยจรเข้ ทิศใต้ - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๕ สามแยกปากคลองบางเตยเลียบไปตามลำคลองบางแขมฝั่งเหนือ ถึงหลักหมายเลข ๖ สามแยกวัดบางแขม ตำบลบางแขม ทิศตวันตก - ตั้งแต่หลักหมายเข ๖ สามแยกวัดบางแขมยืนตรงไปทางเหนือ ถึงหลักหมายเลข ๗ ริมทางเกวียนหน้าวัดราษฎร์ศรัทธาทำ แลต่อไปบรรจบหลักหลายเลข ๑ ทางเกวียนสามแยกบ้านลำพยาตำบลสนามจันทร์ ซึ่งเปนหลักต้นของทิศเหนือ

          จังหวัดราชบุรี ทิศเหนือ - ตั้งแต่บ้านคลองท่าผาตรงหลักหมายเลข ๑ ยืนขึ้นไปทางทิศตวันออกผ่านหลังบ้านหนองปลาตอง ถึงหลักหมายเลข ๒ ตรงวัดธรรมกิจพฤกษา (วัดบ้านยาง) ทิศตวันออก - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๒ ตัดตรงไปทางทิศใต้ผ่านบ้านหนองปลาดุก บ้านบึงกระจับ บ้านหนองอ้อ บ้านหนองหญ้าปล้องหนองแพะ บ้านเลือก อ้อมตามแนวบ้านฆ้อง บ้านดีบอน บ้านกำแพง บ้านท่ามะขาม บ้านโคกคราม ถึงบ้านสามเรือน ตามแนวหลักตั้งแต่หมายเลข ๒ ถึงหลักหมายเลข ๔๒ ทิศใต้ - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๔๒ บ้านสามเรือนยืนตรงไปทางทิศตวันตก ถึงหลักหมายเลข ๔๓ ตำบลบ้านกล้วย ทิศตวันตก - ตั้งแต่หลักหมายเลข ๔๓ บ้านกล้วย เลียบริมทางรถไฟด้านตวันออก ผ่านคลองยายคลัง บ้านเจ็ดเสมียน บ้านโพธาราม คลองตาคต บ้านนครชุม ผ่านหน้าสถานีรถไฟบ้านโป่ง แลข้ามทางรถไฟตรงวัดดอนตูม ตั้งแต่หลักหมายเลข ๔๓ ถึงหลักหมายเลข ๖๐ หลังค่ายหลวงบ้านโป่ง ไปบรรจบหลักหมายเลข ๑ บ้านคลองท่าผา ซึ่งเปนหลักต้นของทิศเหนือ"  ^[๒]

ผังแสดงที่ตั้งหมู่พระที่นั่ง พระตำหนัก

เรือนพักข้าราชบริพาร ทหารมหาดเล็ก พระตำรวจหลวงและลูกเสือหลวง

ภายในพระราชวังสนามจันทร์

"มีลักษณะเรือนอย่างพวกมั่งมีไทยๆ คือเป็นเรือนหลังคามีจั่ว ๓ เหลี่ยมแหลมๆ เป็นเรือนสำหรับบรรทมหลัง ๑ เรือนสำหรับประทับทรงพระสำราญและทรงพระอักษรหลัง ๑ จากนั้นก็มีหอรี หอขวางอีก ๒ - ๓ หลัง ตอนกลางมีชานกว้างขวาง มีบันไดสำหรับขึ้นลงได้ ๒ - ๓ บันได ท่วงทีเหมือนพระตำหนักเรือนต้นสมัยรัชกาลที่ ๕ ที่ทรงปลูกขึ้นในเขตพระราชวังดุสิต และยังมีเรือนแถวยาวไม่น้อยกว่า ๗ ห้องหรือ ๘ ห้องปลูกไว้อีกหลัง ๑ หรือ ๒ หลัง ซึ่งเป็นที่พักของพวกมหาดเล็ก มีเรือนหลังย่อมๆ มีครัว มีส้วม เป็นหลังๆ คล้ายที่เราเรียกกันว่ากระท่อม ๓ - ๔ หลัง นัยว่าเป็นที่พักของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ห่างจากพระที่นั่งเรือนต้นไปทางหน้าสัก ๑๕ วา มีเรือนแถวชั้นเดียวสำหรับทหารมหาดเล็กอยู่ เรียกว่าการ์ดเป็นยามรักษาพระองค์ รอบนอกของค่ายหลวงกว้างยาวราวด้านละ ๖ - ๗ เส้น ขุดเป็นคูเอาดินถมเป็นคันทางด้านพระตำหนัก"  ^[๕]

                                                                                                                "พระตำหนักชาลีมงคลอาสน์

วันที่ ๒๓ มกราคม พ.ศ. ๒๔๕๙

ถึง นายพลเสือป่า เจ้าพระยาธรรมาธิกรณาธิบดี

เกียกกายกองเสนาหลวง ร.อ.

          ด้วยการจัดการเรื่องเว็จและที่ถ่ายปัสสาวะสำหรับเสือป่า ตามที่ได้เคยทำมาแล้วยังไม่สู้จะเรียบร้อย เพราะฉนั้นในปีนี้ข้าพเจ้าขอมอบเป็นน่าที่ท่านเป็นผู้อำนวยการอันนี้ เพราะพระยามหาอำมาตย์สังกัดอยู่ในแพนกเกียกกาย จะได้อาศัยกำลังฝ่ายบ้านเมืองได้

          ข้าพเจ้าได้ส่งคำชี้แจงวิธีทำเว็จและที่ถ่ายปัสสาวะมาพร้อมกับจดหมายนี้ด้วยแล้ว ถ้าท่านยังสงสัยข้อใด ขอให้ถามข้าพเจ้า จะได้ชี้แจงให้ทราบ

ราม วชิราวุธ นายพลเสือป่า

ผู้บัญชาการกองเสนาหลวง ร.อ."  ^[๗]

          ๑. ฃ้าราชการซึ่งมีน่าที่แต่ฝ่ายพลเรือน และที่มิได้เคยคิดถึงฤาเฃ้าใจความลำบากแห่งผู้กระทำน่าที่อย่างทหาร จะได้เฃ้าใจและเห็นความจริงเสียบ้าง จะได้บันเทาความเฃ้าใจผิดที่คิดเห็นไปว่า ทหารไม่ต้องทำอะไรนอกจากแต่งตัวงามๆ เที่ยวเดินฉุยฉายเล่น ผู้ที่ได้มาซ้อมรบแล้วคงจะได้รู้สึกแล้วว่าการทำน่าที่อย่างทหารเปนการยากเพียงใด ต้องมีความอดทนและกรากกรำเพียงใด จะได้เห็นใจเสียบ้างว่าทหารเฃาก็ต้องทำงานเหน็จเหนื่อยเหมือนกัน ไม่ใช่จะมีผู้เหน็จเหนื่อยแต่ฃ้าราชการพลเรือน เมื่อเห็นใจกันเช่นนี้แล้ว ก็พอจะเปนที่หวังได้ว่าจะเปนผลให้ฃ้าราชการทหารกับพลเรือนกลมเกลียวกันได้ยิ่งขึ้น

          ๒. การซ้อมรบเปนโอกาศอันดีที่ฃ้าราชการจะได้เห็นใจกันและกันดียิ่งกว่าเวลาปรกติ เพราะในเวลาปรกติจะพบกันก็แต่ในที่ทำการ และจะได้พูดจากันก็เปนแต่ในข้อความซึ่งเนื่องด้วยการงานในน่าที่ของตนๆ ไม่ได้แลเห็นน้ำใสใจจริงว่าใครเปนอย่างไร จึ่งฃาดความไว้ใจกันแลฃาดความนับถือแท้จริงอันบังเกิดมาได้แต่โดยทางคุ้นเคยรู้อัธยาไศรยซึ่งกันและกัน ในเวลาปรกติบุคคลไป ณ ที่ทำการอาจที่จะสำแดงกิริยาอาการอย่าง ๑ ซึ่งไม่ตรงกับกิริยาอาการอันเปนนิไสยจริงได้ แต่ในเวลาเมื่อมาซ้อมรบ จะทำกิริยาที่ไม่ตรงกับนิไสยแท้จริงให้ตลอดเวลานั้นย่อมไม่ได้อยู่เอง เพราะฉนั้นการดูคนในเมื่อมาซ้อมรบด้วยกันก็เปรียบเหมือนดูโขนที่ไม่ได้ใส่หน้า คงจะต้องแลเห็นได้เปนแน่ว่าสรวยไม่สรวยเพียงใด

          ๓. เมื่อมาซ้อมรบเปนเวลาซึ่งจำจะต้องกรากกรำลำบาก ต้องมีความอดทนจริงอย่างที่เรียกกันว่า "เปนลูกผู้ชาย" แท้ ไม่ใช่เปนผู้ชายสักแต่ชื่อเท่านั้น ผู้ที่ได้กรากกรำลำบากแล้ว จะได้แลเห็นชัดเจนว่าตนมีกำลังกายเพียงใด จะรู้ได้ว่าตนสามารถอดทนได้เพียงใด แล้วก็คงจะมีความอุสาหพากเพียรทำการงานให้แขงแรงขึ้นได้กว่าเก่าอีก คนโดยมากที่เคยทำแต่การอย่างพลเรือนมักไม่รู้ว่าตนเองมีกำลังเพียงไร เพราะไม่เคยออกกำลัง จึ่งมักสำคัญเสียว่าตนมีกำลังน้อยกว่าที่มีอยู่แท้จริง และมักคอยถนอมกำลังระวังไม่หักโหมตนให้มากเกินกว่าที่จะทนได้ การงานพอที่จะทำได้มาก ก็ต้องทำให้น้อย เพราะฉนั้นการที่ได้รู้กำลังตนเองเสียนั้น จึ่งน่าจะเปนผลดีแก่ราชการได้เปนอันมาก"  ^[๘]